بسیار تأسف‌آور است
بیانات سید حسن نصرالله:
بسیار تأسف‌آور است که برخی کشورهای عربی همچنان، مدام و تا امروز در این گزینه‌های خونین در کنار اسرائیل می‌ایستند و مانند اسرائیل درمان سیاسی را در سوریه که موجب توقف خون‌ریزی و توقف نابودی کشور می‌شود نمی‌پذیرند. همچنین برخی از این کشورهای عربی -که امروز نمی‌خواهیم حرف اول اسمشان را بگوییم!- به شدت با هرگونه توافقی میان ایران و کشورهای جهان مقابله می‌کنند. آخر برادر، ای کشورهای عرب… . اینان نیز امروز این توافق را بر نمی‌تابند. ای ملت‌های منطقه، ای ملت‌های جهان عرب، و مخصوصا ای ملت‌های کشورهای عربی خیلج، ای ملت عربستان سعودی، ای ملت کویت، ای ملت قطر، ای ملت بحرین، ای ملت امارات، ای ملت عمان، جایگزین توافق ایران و کشورهای جهان چیست؟ جایگزین آن جنگ در منطقه است. اما این جنگ به کجا خواهد انجامید؟ اسرائیلیان و تمام کسانی که ممکن است دست به توطئه بزنند به خوبی می‌دانند این کشورها می‌توانند جنگی را در گوشه‌ای به راه بیاندازند ولی از نگه داشتن آن در همان گوشه ناتوان خواهند بود. این‌ها به دنبال ویرانی و نابودی تمام منطقه هستند. لبنان در میان آن‌چه این‌ها برای منطقه در نظر دارند یک جزء کوچک است.
همچنین بسیار تأسف‌آور است که نتنیاهو به سخنگوی رسمی برخی کشورهای عرب تبدیل می‌شود و نگرانی خود را ابراز می‌کند. و بسیار تأسف‌آور است که می‌شنویم خانم لیونی، وزیر امور خارجه‌ی سابق اسرائیل و وزیر فعلی دولت نتنیاهو، می‌گوید دولت نتنیاهو از برخی کشورهای عربی نامه‌هایی دریافت کرده که از اسرائیل درخواست کرده‌اند از موضعش نسبت به مذاکرات پرونده‌ی هسته‌ای ایران عدول نکند. آیا این مسئله شرم‌آور نیست؟ گرچه جدید نیست! همین حرف را در جنگ جولای 2006 شنیدیم. وقتی اسرائیلیان در میانه‌ی جنگ بودند، هنگامی که خسته شده بودند و شکست‌هایشان در حال بروز و نمایان شدن بود، همین لیونی و اولمرت گفتند برخی کشورهای عربی با ما تماس گرفته‌اند و گفته‌اند جنگ لبنان را پایان ندهید. چرا؟ چون متأسفانه پیروزی مقاومت لبنان این رهبران سرسپرده را می‌آزارد. همین منطق را در جنگ غزه هم شنیدیم. در جنگ غزه مسئولان اسرائیلی گفتند برخی دولت‌های عربی با ما تماس گرفته و گفته‌اند جنگ غزه را تمام نکنید. چون نمی‌خواهند مقاومت غزه به پیروزی دست پیدا کند. ولی در هر صورت آمریکا نه برای اسرائیل کار می‌کند و نه برای همپیمانان و دست‌نشاندگان منطقه‌ای‌اش. آمریکا برای چه کسی کار می‌کند؟ خودش. اسرائیل هم برای آمریکا کار می‌کند. برای تصحیح این تفکر باید خیلی تلاش کرد. تصورات غلط است. اسرائیل است که برای آمریکا کار می‌کند. بله، با فاصله و در حاشیه. ولی سرور و تصمیم‌گیر، آمریکاست. اتفاقات هفته‌های گذشته را ببینید. اسرائیل و برخی کشورهای عربی شبانه‌روز برای تجاوز آمریکا به سوریه تلاش می‌کردند ولی چه چیزی باعث شد آمریکایی‌ها تجاوز نکنند؟ منافع، محاسبات، هراس‌ها و نگرانی‌هایشان. پس آمریکا به فکر منافع خود است. می‌خواهم از این مقدمه نتیجه‌ای بگیرم و بگویم اولا: همه‌ی ملت‌های عرب و مسلمان منطقه و ملت عزیز لبنان که ده‌ها سال است روی کمربند زلزله و آتش زندگی می‌کنند باید بدانند چه کسی در منطقه به دنبال جنگ و ویرانی و چه کسی به دنبال راه حل، توافق و سازش‌هایی است که حقوق عرب و مسلمانان و آینده‌ی این امت را حفظ کند؟ جمهوری اسلامی ایران و دیگرانی که غم این امت را می‌خورند یا چه کسی؟ نتیجه‌ی این که: تمام کسانی که منطقه را به سوی جنگ می‌رانند باید بدانند شکست خواهند خورد و نخواهند توانست حتی یکی از هدف‌هایشان را محقق کنند. چنان که از سال 1982 ناکام شدند، خسارت دیدند و شکست خوردند. حقیقت این است و باید مورد توجه بماند.